Jongdementie vertoont een breed scala aan symptomen, die vaak verschillen van de typische symptomen van dementie bij oudere mensen. Het kan moeilijk zijn om de vroege tekenen te herkennen, omdat ze vaak worden verward met andere aandoeningen zoals depressie of burn-out. Hier zijn enkele van de meest voorkomende symptomen van jongdementie:
 

• Gedragsveranderingen: Eén van de eerste symptomen van jongdementie zijn merkbare veranderingen in gedrag en persoonlijkheid. Mensen kunnen impulsiever, agressiever of juist apathischer worden.
• Problemen met plannen en organiseren: Mensen met jongdementie kunnen moeite hebben met het organiseren van hun dagelijkse taken, zowel thuis als op het werk. Dit kan leiden tot fouten, gemiste deadlines of problemen in het huishouden.
• Taalproblemen: Moeite met het vinden van de juiste woorden, moeite om een gesprek te volgen of begrijpen, en herhaling van dezelfde zinnen kunnen tekenen zijn van jongdementie.
• Geheugenverlies: Hoewel minder frequent dan bij oudere mensen met dementie, kan ook geheugenverlies optreden, met name bij het onthouden van recente gebeurtenissen.
• Oriëntatieproblemen: Verwarring over tijd, plaats of volgorde van gebeurtenissen kan voorkomen, waardoor iemand kan verdwalen in een bekende omgeving.
• Verlies van inzicht en oordeel: Beslissingen kunnen impulsiever worden genomen zonder de gevolgen goed te overzien, wat kan leiden tot financiële problemen of onveilige situaties.

Algemeen gesproken herkent men drie belangrijke fasen, elk met unieke kenmerken: 

Vroege Fase

In de vroege fase zijn de symptomen subtiel en worden vaak verward met stress of depressie. Gedragsveranderingen en moeite met werk of dagelijkse taken zijn de eerste tekenen.

Middenfase

De middenfase wordt gekenmerkt door ernstigere symptomen. Hulp bij dagelijkse activiteiten wordt noodzakelijk, en taal- en geheugenproblemen worden duidelijker.

Late Fase

In de late fase is de persoon volledig afhankelijk van zorg. Mobiliteit en communicatie nemen af, en intensieve zorg is vereist.

Op basis van de bestaande klachten, zal de arts mogelijk een diagnose stellen. 

Het diagnosticeren van jongdementie vereist een grondige evaluatie:

• Medische en Neuropsychologische Tests: Deze onderzoeken helpen om de cognitieve achteruitgang te beoordelen en andere oorzaken uit te sluiten.
• Beeldvorming: MRI- of CT-scans kunnen hersenafwijkingen detecteren die wijzen op dementie.
• Genetische Tests: In sommige gevallen kunnen genetische tests helpen bij het bevestigen van een diagnose, vooral bij erfelijke vormen.

Hoewel er geen genezing is voor jongdementie, kunnen verschillende behandelingen en ondersteuningsmogelijkheden de kwaliteit van leven verbeteren:

• Medicatie: Kan helpen bij het beheersen van symptomen zoals angst en gedragsveranderingen.
• Therapie: Cognitieve en fysieke therapieën ondersteunen het behoud van vaardigheden en emotioneel welzijn.
• Ondersteuning voor Mantelzorgers: Groepen en voorlichting bieden belangrijke hulp aan naasten.
• Dagbesteding: Gestructureerde activiteiten bevorderen sociale interactie en cognitieve stimulatie.