Ziekte van Alzheimer
De Ziekte van Alzheimer is de meest bekende en meest voorkomende vorm van dementie. De oorzaak ervan bevindt zich in de hersenen en begint bijna altijd met geheugenstoornissen. De ziekte evolueert langzaam van een lichte naar een ernstige vorm, maar valt helaas niet te genezen.
De exacte risicofactoren zijn geen exacte wetenschap. Zo kunnen twee mensen met exact dezelfde levensstijl de ziekte wél of niet krijgen. Toch zijn er enkele belangrijke factoren die bijdragen aan een verhoogd risico, zoals: een hoge bloeddruk, overgewicht, te veel alcohol drinken, roken, te weinig beweging, te weinig mentale stimulans of vereenzaming. Natuurlijk kunnen andere familieleden met de Ziekte van Alzheimer een signaal zijn, alsook een ernstig hoofdletsel in het verleden.
Zelf heb je het helaas niet helemaal in de hand of de ziekte bij jou toeslaat, of niet. Wel zijn er enkele aandachtspunten waardoor je de risicofactoren positief kan beïnvloeden. Probeer daarom te letten op je gewicht, voldoende te bewegen, niet te roken, te drinken met mate, en een gezonde levensstijl te hanteren.
De ziekte begint in de hersenen, maar heeft naarmate de tijd verstrijkt meer impact op dagelijkse handelingen. De levensverwachting verschilt hierbij sterk van persoon tot persoon en kan variëren van enkele jaren tot zelfs 20 jaar. De gemiddelde levensverwachting ligt rond de 7 jaar.
-
Symptomen
De ziekte begint in zowat alle gevallen met geheugenstoornissen. Deze hebben betrekking op het tijdsbesef, op nieuwe informatie onthouden, op moeilijke woorden vergeten of in andere gevallen het gedrag dat verandert, zoals het ontstaan van een depressie.
-
Fasen
Algemeen gesproken herkent men drie belangrijke fasen.
De beginnende fase kan onschuldig lijken omwille de soms vage geheugenklachten, maar toch zijn de symptomen alom aanwezig.
Tijdens de matige fase groeit het besef dat er iets grondig misloopt. De persoon is steeds vaker en intenser afhankelijk van anderen.
Tijdens de derde fase, de ernstige alzheimerdementie, is de persoon vaak niet meer in staat te stappen, te praten, te bewegen of controle te houden over de eigen stoelgang.
-
Diagnose
Op basis van de bestaande klachten, zal de arts mogelijk een diagnose stellen.
Mochten deze niet voldoende uitgesproken zijn, kan er besloten worden bijkomende tests uit te voeren, zoals: een lichamelijk onderzoek, een radiologisch onderzoek of onderzoeken die polsen naar mogelijke andere verklaringen zoals een verkalking van de bloedvaten in de hersenen.
-
Behandeling
Helaas bestaat er vandaag nog geen behandeling tegen de Ziekte van Alzheimer.
Bij ongeveer 10% van personen met lichte tot matige alzheimer kan medicatie ervoor zorgen dat de cognitieve functies tijdelijk minder achteruitgaan. Daarnaast wordt er vooral naar de zorg van de persoon gekeken: individueel en in teamverband. Hulpverleners evalueren de situatie op regelmatige basis, opdat de meest geschikte zorg gegarandeerd kan blijven.